Drawieński Park Narodowy powstał w 1990 r. Po kilku korektach granic jego obecna powierzchnia wynosi 114,4 km2 (z czego w województwie wielkopolskim 3,8 km2), a otuliny - 352,7 km2. Park leży na Pojezierzu Myśliborsko-Wałeckim, w dorzeczu Drawy, i obejmuje swym zasięgiem część Puszczy Drawskiej. Główną atrakcją jego krajobrazu są głęboko wcięte w podłoże koryta rzek Drawa i Płociczna, rynny polodowcowe z malowniczymi jeziorami, torfowiska oraz rozległe lasy, które zajmują ok. 80% powierzchni Parku. Jest to teren zbudowany z piasków sandrowych, osadzonych przez wody spływające od czoła lądolodu w kierunku południowym. Siedliska te porastają bory sosnowe, lasy mieszane z dębami i bukami oraz buczyny typu pomorskiego. Flora Parku obejmuje ok. 1000 gatunków roślin naczyniowych, z czego 50 gatunków to rośliny chronione, m.in. widłaki, storczyki, rosiczki, żurawina drobnolistkowa, chamedafne północna, turzyca bagienna, wawrzynek wilczełyko, lilia złotogłów, kłoć wiechowata, grążel żółty, grzybienie białe, jarząb brekinia. Liczne są również mszaki, wśród których wiele gatunków zalicza się do reliktów glacjalnych, a także porosty obejmujące 20 gatunków podlegających ochronie.Największym akwenem na terenie DPN jest jez. Ostrowiec (388 ha). W całości otaczają je lasy i należy do nielicznych dużych jezior w kraju, nad którymi nie leży żadna miejscowość. Linia brzegowa jest urozmaicona, od strony zachodniej zaś w jezioro wcina się duży półwysep.Z tafli wody wyłaniają się trzy wyspy porośnięte starymi drzewostanami, a największa z nich krzeja - ma powierzchnię 5,5 ha.W Parku żyje ok. 40 gatunków ssaków, m.in. sarny, jelenie, dziki, borsuki, bobry, wydry, popielice. Bardzo liczne są ptaki (141 gatunków), które znalazły tu dogodne warunki bytowania, czego wyrazem jest to, że wiele z nich w Parku gniazduje. Spotkać tu można m.in. bociana czarnego, gągoła, żurawia, pliszkę górską, zimorodka, pluszcza, puchacza oraz wiele gatunków ptaków drapieżnych, np. rybołowa, bielika, orlika krzykliwego, błotniaka stawowego, trzmielojada. Gady reprezentuje 7 gatunków; wśród nich są jaszczurki, padalec, zaskroniec, a nawet żmija zygzakowata. Osobliwością Parku jest występowanie niewielkiej populacji żółwia błotnego. W miejscach wilgotnych żyje wiele gatunków płazów: traszki, żaba trawna, grzebiuszka ziemna, rzekotka drzewna, ropuchy. Wśród ryb znajdują się gatunki cenne, rzadkie i ginące: sieja, sielawa, certa, lipień, łosoś, troć jeziorowa, troć wędrowna. Na szczególną uwagę zasługują tarliska ryb łososiowatych na Drawie i Płocicznej. Bogaty jest również świat bezkręgowców, reprezentowany na lądzie przez ważki, chrząszcze, motyle, a w wodzie przez chruściki, pijawki i mięczaki.Turystom pieszym służą znakowane szlaki o łącznej długości ponad 230 km. Dla turystyki rowerowej dostępna jest cała sieć szlaków pieszych oraz wszystkie drogi w Parku. Specyficzną trasą poznawania Parku jest płynąca przez niego rzeka Drawa.W stacji terenowej w Bogdance (powiat choszczeński), którą prowadzi Klub Przyrodników, można zapoznać się ze skromną wystawą przyrodniczą. Stacja ta, która jest malowniczo położona nad Korytnicą w pobliżu jej ujścia do Drawy, zaprasza w gościnę wszystkich interesujących się przyrodą Parku. (opis wydawcy)