Akcja filmu "Polowanie" rozgrywa się w prowincjonalnej duńskiej miejscowości. Lucas, opiekun dzieci w wieku przedszkolnym jest powszechnie lubianym i szanowanym członkiem małej, znającej się na wskroś społeczności. Ma znakomity kontakt z dziećmi, co przekłada się na osiągnięcia na polu dydaktycznym i zaufanie ze strony rodziców i współpracowników. W takich okolicznościach pada pod jego adresem szokujące oskarżenie o molestowanie nieletniej podopiecznej. Kilka słów wypowiedzianych przez sześcioletnią dziewczynkę, córkę przyjaciela, staje się fundamentem uruchomienia biurokratyczno-społecznej machiny, mającej na celu udowodnienie za wszelką cenę winy oskarżonego. Z dnia na dzień sytuacja Lukasa zmienia się diametralnie, zmieniając w piekło jego spokojne życie i, co szokujące - niszcząc przy okazji społeczną egzystencję jego nastoletniego syna. Opowieść duńskiego reżysera to konsekwentnie zrealizowany, wielopłaszczyznowy dramat społeczny. Umiejscowienie akcji filmu w hermetycznej, małej grupie ludzi wydaje się być zabiegiem nieprzypadkowym, pozwalającym na syntetyczne zdiagnozowanie istoty problemu. Przy czym, co szczególnie ważne, problemem nie jest samo zjawisko pedofilii, tylko kwestie doszukiwania się winy i udowadniania niewinności. Innym aspektem dzieła Vinterberga są kwestie relacji międzyludzkich. Historia Lucasa, choć opowiadana z duńskiej perspektywy, wydaje się być przerażająco uniwersalną. To mogłoby zdarzyć się gdziekolwiek. Skandynawska specyfika, szczególnie mocno nastawiona na ochronę najmłodszych, jedynie podkreśla pewne procedury, które nie są doskonałe i w takim samym stopniu jednych mogą chronić jak i innym szkodzić. "Polowanie" to kino obyczajowe, jednakże opowiadana historia ma duże tempo i dynamikę, co w wypadku tak poważnej problematyki należy uznać za niezaprzeczalna zaletę. Znakomicie odnajduje się w głównej roli Mads Mikkelsen. Choć twórcy nie wykładają od razu wszystkich kart na stół, jego bohater jest po prostu postacią, której wierzymy. W filmie nie ma zbędnych scen, niektóre zaś pozostaną w pamięci widzów na długo. Narastająca nienawiść wobec człowieka, któremu nie udowodniono jakiejkolwiek winy podkreślana jest w interwałach, które mają coraz mocniejszy wydźwięk. Chwile, w których bohaterowi odmawia się bez jakiegokolwiek uzasadnienia podstawowych praw, są doprawdy wstrząsające. Nie pozostawi nikogo obojętnym również sekwencja "przesłuchania" sześciolatki w materii molestowania. Dzieło Vinterberga porusza niezwykle delikatne problemy, które nie muszą dotyczyć jedynie osób pracujących z dziećmi czy młodzieżą. Oskarżenie, które może paść pod adresem kogokolwiek, zawsze pozostawia jakiś ślad, a jeśli nawet my o nim zapomnimy, to zawsze znajdą się tacy, którzy zapamiętają je na zawsze. Ta konstatacja wydaje się być kluczowa do zrozumienia istoty tego znakomitego filmu. (Paweł Kowalczyk - PBW w Łodzi)