„Pionek” w reżyserii Edwarda Zwicka jest dziełem przybliżającym widzom historię szachowego pojedynku wszech czasów Spasski - Fischer. Reżyser prezentuje swego bohatera w kilku sekwencjach, pokazując jego dzieciństwo i dochodzenie do mistrzostwa na szachownicy. Scenariusz opowieści koncentruje się jednak przede wszystkim na niuansach słynnej potyczki dwóch wybitnych przeciwników. Genialny umysł amerykańskiego mistrza, stanowiący zagadkę zarówno dla obserwatorów jego dokonań, jak i jego samego, staje się dla widzów punktem odniesienia do obserwacji walki o tytuł szachowego mistrza świata. Dzięki interesującym zabiegom formalnym, twórcom udało się przedstawić tę, jakże trudną do przełożenia na język filmu, dziedzinę sportu w sposób nadzwyczaj intrygujący. Nieszablonowe ujęcia, kadrowanie i znakomity dźwięk pozwalają poczuć atmosferę rozgrywanych w Islandii szachowych partii, które wykreowały obraz Fishera jako geniusza w swym fachu. Nadzwyczaj interesującą refleksją, jaka nasuwa się po projekcji, jest fakt ówczesnej niezwykłej popularności szachów jako dyscypliny sportu. Trudno dziś to sobie wyobrazić, ale pojedynki o tytuł mistrzowski wzbudzały w latach siedemdziesiątych emocje zbliżone do współczesnych nam wyczynów Cristiano Ronaldo i spółki. Można pokusić się o stwierdzenie, że w tych niezwykłych czasach mistrzowie pokroju Fishera, czy niedługo później Karpowa i Kasparowa dorównywali swą medialnością gwiazdom futbolu, takim jak George Best, Johan Cruyff czy Gerd Müller. Film Zwicka dzięki błyskotliwej realizacji i sugestywnej kreacji Toby’ego Maguire jest wart polecenia zarówno miłośnikom królewskiej dziedziny sportu, jak i osobom niewtajemniczonym w tę tematykę. (Paweł Kowalczyk - PBW w Łodzi)