„Fantastyczna kobieta” to uhonorowane szeregiem nagród dzieło chilijskiego twórcy, Sebastiana Lelio. Ten iberoamerykański twórca podjął się w swym dziele niebanalnego i trudnego tematu, jakim jest transpłciowość, a szczególny zaś nacisk położył na społeczne postrzeganie tego zjawiska. Bohaterką filmu jest Marina, osoba funkcjonująca jako transpłciowa kobieta, będąca w związku z dużo starszym od siebie partnerem. Po jego nagłej śmierci zostaje poddana niewiarygodnym wręcz szykanom ze strony bliskich zmarłego, zbliżającym się niejednokrotnie do łamania fundamentalnych praw człowieka. W te postawy wpisują się również instytucje państwowe i urzędnicy, doświadczając szeregiem upokorzeń osobę oczekującą na operację zmiany płci. Marina znosi społeczny ostracyzm ze spokojem i godnością, zaś fantasmagoryczne wizje których doznaje, pozwalają jej przetrwać najtrudniejsze chwile. Ta niewątpliwie trudna tematyka, została przez twórców filmu przedstawiona w dwojaki sposób. Z jednej strony widzimy obyczajowe obserwacje utrzymane w stylistyce ekranowego realizmu (akcja filmu dzieje sie w Chile, lecz wydaje się że mogłaby dziać się gdziekolwiek indziej), z drugiej zaś autorzy serwują widzom metafizyczne sekwencje z pogranicza jawy i snu. To swoiste podzielenie fabuły na pozornie nieprzystające do siebie składniki, pozwala widzom nabrać niezbędnego dystansu do dramatycznej historii prezentowanej na ekranie. Film ten, mimo iż osiągnął międzynarodowy sukces, wzbudził różnorakie reakcje wśród publiczności. Z pewnością warto go polecić ze względu na znakomitą realizację i niebanalne walory filmowe. Nie należy jednak zapominać, że jest to przede wszystkim przyczynek do refleksji nad postawami ludzkimi wobec osób o odmiennej toższamości płciowej. Na pytania jakie pojawią się po seansie każdy powinien odpowiedziec sobie sam. (Paweł Kowalczyk - PBW w Łodzi)